ديگر بس است اين همه افسون ودلبري

با اين حساب راه به جايي نمي بري

ميخواهم از نگاه تو اينبار بگذرم

با يک نگاه بي رمق و سرد وسر سري

گنجشک من براي تو اين خانه تنگ بود ؟

يا نقشه بود اشک مرا در بياوري

آخر چطور دانه بريزم براي تو

وقتي به روي شاخه همسايه مي پري ؟

شايد بدون دغدغه پيدا کنيد زود

يک آسمان تازه ويک جاي بهتري

حالا کجا بمان و غزل را تمام کن

اصلن درست نيست که اينگونه بگذري

خلقم به تنگ آمد وحرفي زدم ولي !

فردا به اين درخت شکسته بزن سري