...اینجا شبیه عشق

الان که دارم این پست رو می نویسم. یه جورایی جوگیرم. آخه هنوز کلی از برنامه هام مونده که انجامش ندادم. قرار بود فقط نیم ساعت به خوندن وب بچه ها وقت بذارم. اما بعضی هاشون انقدر جذاب بودن که باعث شد سه ساعت پای کامپیوتر میخکوب بشم!!! الانم که مثل سرخوش ها نشستم و دارم چیز می نویسم. ... می خواستم درباره موضوعی صحبت کنم که استاد میانه‌مون سر کلاس بحث کرد. توجه کنید:"استاد میانه(حسابداری)."

توصیه می کنم اگه می خوایید مثل من نظرتون راجع به زندگی و آدما بهتر بشه، حتما این پست رو بخونید...با اینکه شاید من نتونم حرفهای استاد رو جامع و کامل برسونم، ولی سعی‌ام رو می کنم به درست ترین شکل بنویسم.

قصه از اینجا شروع میشه: از اونجا که این استاد ما خیلی باحاله و جو کلاس کاملا صمیمیه و همین جوری مثبت حراج میکنه. یکی از بچه ها یه دفعه وسط حل تمرینات گفت:-استاد! به ما 2 تا مثبت بدید! (دقیقا همین جوری) استاد هم بی برو برگرد گفت:- نماینده! به این آقا دوتا مثبت بدید! داد بچه ها درآمد.همه مثبت می خواستند. اما استاد زیر بار نمی رفت. دلیلش رو خواستیم، ایشون هم یه بحثی رو شروع کردن که ما قانع بشیم. اما سردرگم تر شدیم!

اینکه حضرت علی به خاطر ضربه ای که در یکی از جنگ ها به "عمربن عبدو" وارد کرده، به اندازه تمام عبادت جن و انس ثواب می بره!(دلیلش رو که حتما می دونید؟-همون قضیه‌ی فرو خوردن خشم)....این قضیه رو ربط داد به عالم "ذر". استاد قضیه رو اینطوری تفسیر کرد....ما قبل از این دنیا، در جایی به نام "عالم ذر" سرنوشت خودمون رو تعیین کردیم.(سر این موضوع کلی بحث شد. اما استاد گفت که این قضیه واسش ثابت شده،-توجه کنید که استاد دکتری دارن!) در عالم ذر به ما گفته شده که عالم دیگری وجود داره سراسر شور و خوشی و جاوید. برای رسیدن به این عالم باید از یک دره‌ای عبور کنیم، یعنی همین دنیا! حال برای عبور از این دنیا راه های مختلف وجود داره. چتر، هواپیما، دوچرخه، پیاده، یه پل دور افتاده و... که البته هرکس سالمتر برسه در طبقات زیباتر و پرامکانات ساکن میشه! حالا در عالم ذر، هرکسی با توجه به جرئت و توانایی هاش راهی رو انتخاب کرده که به نظرش آسونترین بوده. مثلا یکی گفته من دوست دارم توی خونه ام آب گرم داشته باشم. بهش گفتن تو باید در فلان دهه به دنیا بیای، یکی دیگه ثروت زیاد خواسته(همون چتر)، بهش گفتن مسئولیتش سنگینه، ممکنه وسط راه کم بیاری، چترت پاره بشه و بیفتی ته دره...و یکی دیگه ترسیده اگه بهش امکانات داده بشه مسیر رو گم کنه. بنابراین خواسته که معلول به دنیا بیاد تا یه امتیاز ویژه داشته باشه! خلاصه هرکس در مسیری که انتخاب کرده، فقط به خاطر یک هدف اومده. "رسیدن به جایگاه اصلی". بنابراین برای همه این امکان فراهم شده که در هر جا و مقامی که هست بهترین رو انتخاب کنه. یعنی در فطرت هر فرد این میل گذاشته شده. و از یه  شخص تا اون حد انتظار میره که در مقام و موقعیتش درست ترین کار رو انجام بده. حتی اگه اون کار در موقعیتی دیگری و از فردی دیگر پذیرفته نباشه. مثلا رسالت کسی که امروزه در چین به دنیا میاد با کسی که  سالها پیش در جوار پیامبر(ص) به دنیا اومده، کاملا فرق می کنه! با این حساب اگه یه نفر کار اشتباهی می کنه، باید مهمتر از همه به مقام و موقعیت اون فرد نگاه کنیم و خودمون رو در جایگاهش قرار بدیم و ببینیم اگه ما به جای او بودیم(در همان شرایط زمانی و مکانی) چیکار می کردیم؟ شاید خیلی بدتر عمل می کردیم.... با این ذهنیت می تونیم خیلی راحت آدم ها رو ببخشیم...شاید خیلی از شما بگید که این طوری دیگه همه چیز جبری میشه نه اختیاری. ولی من میگم: در این مسیر هزاران موقعیت خوب و بد گذاشته شده، و رسیدن به بهترین موقعیت، بستگی به تلاش و انتخاب ما در این دنیا داره...

حالا این موضوع چه ربطی به حضرت علی(ع) و نمره ی مثبت داشت؟! شما بگید!

بحث طولانی تر از این ها  بود. خواستم خلاصه اش کنم. امیدوارم تونسته باشم...ولی من هم برای اثبات "عالم ذر" تفالی زدم به قرآن کریم...در واقع این بحث یه بهانه بود تا شاید کنجکاو بشید راجع به این عالم بیشتر بدونید!

سوره اعراف، آیه‌ی172(اشاره به عالم ذر)

"و به یاد آر که خدا از پشت فرزندان آدم، ذریه‌ی آدم را برگرفت و آن ها را بر خودشان گواه ساخت: که آیا من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: بلی! ما گواهی می دهیم.

این پست رو با این جمله تموم میکنم که از*یانگوم* یاد گرفتم:

" سعی کن در هر لحظه برای هرکاری بهترین باشی!"

یاحق!