در خيالم رخ محبوب به تصوير کشم

وز سر شوق قلم بر دل و تدبير کشم

اول آن ديده ي ناديده به جان نقش زنم

وآتش عشق در اين حلقه ي تقدير کشم

گرد شاه نظرش بهر جهان آشوبي

لشکري از مژگان با طرب و تير کشم

تا نماند سر عشاق به تن در نظرش

بهر قتاله ي آن ديده دو شمشير کشم

ياد رويش شب هجران جگرم مي سوزد

عقربي بر مه رو آن شب دلگير کشم

عارض و آن لب ياقوت و تن نازش را

کو دگر تاب که با خامه به تصوير کشم

قلمم سوخت شب هجر و ورق زار گريست

از غمت بين که چه ها زين دل بي پيرکشم...